به گزارش بانک اول به نقل از پایگاه اینترنتی سرویس سلامت همگانی انگلیس (NHS)، یکی از مسائلی که هنگام مصرف دارو‌ها اهمیت دارد، زمان مصرف آن است و اینکه آیا باید به همراه غذا مصرف شوند یا پس از آن. در این گزارش قصد داریم تا به ۶ دلیل مهمی که چرا باید برخی از دارو‌ها همراه با غذا یا بعد از آن مصرف شوند، اشاره کنیم.
کاهش عوارض جانبی تهوع یا استفراغ
بهتر است برخی دارو‌هایی را که می‌تواند سبب تهوع و استفراغ شود «پس از غذا» مصرف کنید تا این عوارض جانبی کاهش یابد. به طور مثال می‌توانیم به «آلوپورینول»، «بروموکریپتین» و «مدوپار» اشاره کنیم.
کاهش عوارض جانبی سوزش معده، سوء هاضمه، التهاب یا زخم معده
برخی دارو‌ها می‌توانند سبب سوزش معده شوند و به همین دلیل خوردن آنها با غذا می‌تواند این تأثیر را کاهش دهد. خوردن چیزهایی مانند بیسکوئیت، یک ساندویچ یا یک لیوان شیر معمولا کفایت می‌کند. نمونه‌هایی از چنین دارو‌هایی شامل موارد زیر است:
۱- آسپرین
۲- دارو‌های ضد التهاب استروئیدی (NSAIDs) مانند دیکلوفناک و ایبوپروفن.
دارو‌های استروئیدی (کورتیکواستروئیدها) به مانند پردنیزولون و دگزامتازون.
درمان مشکلاتی نظیر سوزش سر دل، رفلاکس معده یا سوء هاضمه
دارو‌هایی با نام «آنتی اسید» وجود دارند که برای جلوگیری از سوزش سر معده، رفلاکس و سوء هاضمه مصرف می‌شوند. این دارو‌ها در صورتی که بلافاصله پس از غذا یا در طول غذا مصرف شوند، بسیار مؤثر هستند.
برای اطمینان از اثر دارو
مواد دارویی مانند دهان شویه‌ها، «مایع نیستاتین»، «ژل میکونازول» برای برفک دهان یا زخم دهان باید بعد از غذا مصرف شود. این به آن دلیل است که خوردن غذا خیلی زود دارو را می‌شوید.
اطمینان از جذب صحیح دارو در جریان خون
برخی از دارو‌ها برای جذب صحیح در بدن، به غذا در معده و روده نیاز دارند؛ به مانند دارو‌های HIV، «ریتوناویر»، «ساکویناویر» و «نلفیناویر».
برای کمک به بدن در گوارش غذا
دارو‌های دیابت در صورتی که از طریق دهان مصرف یشوند؛ باید در حدود زمانی سرو وعده‌های غذایی مصرف شوند تا سطح قند خون پس از غذا خوردن کاهش یافته و از کاهش قند خون (هیپوگلیسمی) جلوگیری شود.
همچنین «مکمل‌های آنزیمی» که می‌توانند برای کمک به افراد مبتلا به پانکراتیت مزمن استفاده شوند، باید همراه غذا مصرف شوند تا به بدن در گوارش وعده‌های غذایی کمک کنند.
نکته آخر
در صورتی که نمی‌دانید یا مطمئن نیستید که چگونه و چه وقت باید داروی خود را مصرف کنید، با پزشک خود یا دکتر داروساز صحبت کنید.
پست قبلی
پست بعدی
دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید